มีงานศิลปะไม่กี่ชิ้นที่ลงนามโดยพู่กันของ Leonardo da Vinci ที่ไม่ระบุชื่อ Salvator Mundi เป็นหนึ่งในไม่กี่ชิ้นที่ประชาชนทั่วไปไม่เกี่ยวข้องกับร่างของ Leonardo หรืออย่างน้อยฉันไม่ได้ทำ จนถึงตอนนี้ตั้งแต่สัปดาห์นี้ ภาพวาดได้เพิ่มขึ้นในสื่อเพราะมันได้กลายเป็น ผ้าใบที่จ่ายสูงสุดในประวัติศาสตร์กำจัด Picasso หรือ Gauguin.
เราพบตัวเองอยู่หน้าสีน้ำมันบนไม้วอลนัทที่มีรูปแบบแนวตั้งกว้างเพียงสี่สิบห้าเซนติเมตรและสูงหกสิบห้าเท่านั้น งานนี้ต้องทาสีประมาณปี ค.ศ. 1506 และ 1513 ดังนั้นจึงน่าจะเป็นช่วงเดียวกับภาพโมนาลิซ่า เลโอนาร์โดวาดภาพงาน สำหรับพระมหากษัตริย์ Louis XII แห่งฝรั่งเศส และในงานนั้นเขาเป็นตัวแทนของพระเยซูคริสต์ในฐานะพระผู้ช่วยให้รอดและผู้ไถ่โลก ความหมายของมันมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับการเป็นตัวแทนของ Pantocrator ในยุคกลางในฐานะเทพเจ้าผู้ทรงอำนาจผู้อยู่เหนือเวลาหรืออวกาศ ด้วยวิธีนี้เราจะเห็นว่าในมือขวาของเขามีทรงกลมเล็ก ๆ ปรากฏขึ้นพร้อมกับเป็นตัวแทนของห้องนิรภัยซีเลสเชียลทุกอย่างที่มนุษย์รู้จัก สำหรับส่วนนั้น มือซ้ายเป็นตัวแทนของพรและวางไว้ใน ย่อหน้าที่โดดเด่น ที่ดูสมจริงราวกับทาสียาก
ดูหน้าก็รู้ว่าเลโอนาร์โดธรรมดาๆไม่มีอย่างไรก็ตามความสมจริงของร่างนั้นเป็นที่ต้องการอย่างมากที่คอจุดตัดของหัวกับลำตัวนั้นไม่สมจริงอย่างสิ้นเชิงและถ้าเรารู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับเลโอนาร์โดก็คือนอกจากจะเป็นอัจฉริยะในการวาดแล้วศิลปิน ศึกษากายวิภาคของร่างกายมนุษย์อย่างรอบคอบเพื่อสร้างมันขึ้นมาใหม่บนผืนผ้าใบของเขา
บางทีด้วยเหตุผลนี้เป็นเวลานาน สงสัยว่างานนี้เป็นของลีโอนาร์โดจริงๆ เหรอ หรือมันมาจากพู่กันของผู้ช่วยคนหนึ่งของเขาที่พยายามเลียนแบบ สไตล์นักมนุษยนิยม จนถึงวันนี้ ผู้เชี่ยวชาญดูเหมือนจะเห็นด้วยว่าผ้าใบเป็นของเลโอนาร์โด และรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เหล่านั้นที่ไม่เข้ากับการผลิตของเขาเป็นผลจากการบูรณะที่โชคร้ายที่ดำเนินการมาหลายศตวรรษ
