อาคารบางหลังที่นอกเหนือไปจากความสวยงามหรือความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ในด้านการก่อสร้างและความคิดสร้างสรรค์ สมควรที่จะเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ศิลปะด้วยอักษรตัวพิมพ์ใหญ่เพื่อเป็นภาพสะท้อนที่แท้จริงของช่วงเวลาที่พวกเขาได้รับการออกแบบ พวกเขาเป็นเหมือนเรื่องราวที่ดีที่สุดของยุคนั้น แต่ปรากฏออกมาในปริมาณและพื้นที่ ตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมของที่นี่คือ Federation Palace ใน Belgrade เมืองหลวงของ Serbia.
พระราชวังเซอร์เบียในเบลเกรด
แม้ว่าเมื่อเมืองนี้ถูกสร้างขึ้น มันก็เคยเป็นเมืองหลวงของรัฐที่ใหญ่กว่าและซับซ้อนกว่า: ยูโกสลาเวีย โผล่ออกมาจากสงครามโลกครั้งที่สอง
การก่อสร้างอาคารเริ่มขึ้นในปี พ.ศ. 2490 และยังไม่เปิดดำเนินการจนถึงปี พ.ศ. 2504 เป็นระยะเวลานานที่อำนาจถูกใช้โดย จอมพลตีโต ในช่วงปีแรกๆ เชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับ USSR ของสตาลิน แม้ว่าหลายปีที่ผ่านมาเขาจะย้ายออกจากอิทธิพลนั้น แม้ว่าเขาไม่เคยกำจัดมันทิ้งให้หมด
การเป็นพันธมิตรกับ สหภาพโซเวียต ที่ทรงอำนาจนี้มีความสำคัญมากในตอนแรก เนื่องจากวังของสหพันธรัฐเป็นส่วนหนึ่งของแผนเมืองที่มีความทะเยอทะยานมาก พวกเขาต้องการสร้าง New Belgrade บนดินแดนโคลนที่ไม่เคยถูกยึดครอง อย่างไรก็ตาม ภายใต้อุดมคติของ คอมมิวนิสต์ มันเป็นไปได้ที่จะสร้างย่านใหม่นี้ ด้วยรายละเอียดแนวความคิดมากมายที่สามารถเชื่อมโยงกับโครงการในเมืองโดย Le Corbusier
อย่างไรก็ตาม ในกรณีของ New Belgrade มีอาคารหนึ่งหลังที่ต้องโดดเด่นกว่าที่อื่น และนั่นคือพระราชวังสหพันธ์ที่ออกแบบโดยสถาปนิก Vladimir Potocnjak และทีมของเขา: Dragica Perk และ Zlatko Nojman. แม้ว่าความยิ่งใหญ่ของการก่อสร้างและความเย็นยะเยือกในความสัมพันธ์ระหว่างติโตและสตาลินทำให้งานหยุดชะงักและไม่กลับมาทำงานต่อจนถึงปี 1954 จากนั้นโครงการก็ถูกควบคุมโดยสถาปนิกอีกคนหนึ่ง Mihajlo Jankovic ซึ่งทำการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปรับปรุงแนวคิดเบื้องต้นบางอย่าง และพบว่าสถาปนิกคนนี้ได้เริ่มการฝึกอบรมกับ Bauhaus School.
สิ่งที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมากนักคือน้ำเสียงที่ไพเราะที่แสดงถึงโครงสร้างอื่นๆ ในประเทศในวงโคจรของสหภาพโซเวียต โดยมีพระราชวังของรัฐสภาในบูคาเรสต์เป็นเลขชี้กำลังสูงสุด พอรู้ว่าอาคารมีเกือบ 750 ห้อง มีห้องประชุม 13 ห้อง ห้องใหญ่ 6 ห้อง และห้องโถงที่ใหญ่ที่สุดของทั้งหมด ซึ่งถูกเรียกว่าโถงยูโกสลาเวีย และปัจจุบันเป็นหอประชุมเซอร์เบีย
และการมีส่วนร่วมของ Jankovic ไม่ได้เปลี่ยนจิตวิญญาณของการรวมเป็นหนึ่งของสาธารณรัฐต่างๆ ที่ยูโกสลาเวียเป็นตัวเป็นตนและต้องการให้ที่นี่เป็นจริง อันที่จริงแล้ว ภายในที่มีลักษณะเฉพาะมากที่สุดคือห้องโถงที่อุทิศให้กับแต่ละสาธารณรัฐเหล่านี้: เซอร์เบีย โครเอเชีย บอสเนีย สโลวีเนีย มอนเตเนโกร และมาซิโดเนีย แต่ละห้องที่มีขนาดตามความสำคัญเหล่านั้นอาณาเขตและการผสมผสานองค์ประกอบการตกแต่ง ตั้งแต่พรม เฟอร์นิเจอร์ หรือโคมไฟที่พาดพิงถึงศิลปะ ประเพณี หรือภูมิทัศน์ของแต่ละสาธารณรัฐเหล่านี้ ซึ่งวันนี้เป็นอิสระ บางสิ่งที่เกี่ยวข้องกับการนองเลือดมากมายในยุคนั้นกับที่รู้จักกันดี ชั่วนิรันดร์ และนองเลือด สงครามบอลข่าน.
